Mos e nënvlerësoni Organizatën e Kombeve të Bashkuara (OKB), ne jemi ende spiranca e rendit ndërkombëtar të bazuar në sundim, kjo ishte porosia e ish-përfaqësuesit Special të Sekretarit të Përgjithshëm të Kombeve të Bashkuara për Kosovën, Joachim Rucker gjatë një ligjërate me temën: “Roli i misionit të OKB-së në prag të pavarësisë së Kosovës” në Fakultetin Filzofik të Universitetit të Prishtinës.
Në këtë ligjëratë ai foli për rolin e misionit të OKB-së gjatë viteve 2006-2008, dhe historinë se si ka arritur Kosova deri tek pavarësia.
Ish-kryeadministratori i UNMIK-ut në Kosovë, Joachim Rucker tha se shumë njerëz nuk janë të vetëdijshëm për funksionet themelore të Kombeve të Bashkuara, dhe se nuk duhet të nënvlerësohet OKB-ja, sepse sipas tij, ende janë spiranca e rendit ndërkombëtar të bazuar në sundim.
“Më ftuat të flas për rolin e Kombeve të Bashkuara dhe në veçanti rolin e misionit të OKB-së këtu në Kosovë. Por ndoshta ne shkojmë në një nivel me ta për një sekondë dhe flasim për rolin e Kombeve të Bashkuara në botën e sotme. Tani, sot, shumë njerëz nuk janë më të vetëdijshëm për funksionet themelore të Kombeve të Bashkuara, siç parashikohen në Kartë. Çfarë unë po them është se mos e nënvlerësoni OKB-në, ne jemi ende spiranca e rendit ndërkombëtar të bazuar në sundim. Dhe unë mendoj se në vitin 1999 ne patëm edhe një moment pas ndërhyrjes së NATO-s këtu në konflikt, dhe shtypjes së Serbisë dhe në fakt tentativës për gjenocid në lidhje me shqiptarët e Kosovës, patëm këtë moment kur Këshilli i Sigurimit i OKB-së po funksiononte në të vërtetë dhe kaloi Rezoluta e famshme 1244. Rezoluta 1244 e Këshillit të Sigurimit të OKB-së, e cila e bëri të qartë se OKB-ja në vitin 1999, ka pronësinë e konfliktit që ishte ende në vazhdim. Dhe kjo Rezolutë e Këshillit të Sigurimit, 1244, natyrisht u miratua në Këshillin e Sigurimit menjëherë pas ndërhyrjes së NATO-s në ish-Jugosllavi për të ndalur shtypjen brutale të Millosheviqit dhe dëbimin e shqiptarëve të Kosovës dhe ajo është miratuar më 10 qershor 1999 …misioni i OKB-së në Kosovë u bë misioni më i madh civil paqeruajtës në historinë e OKB-së”, tha Rucker.
Ai shtoi se në vitin 2006 kishin ende ligje nga koha e ish-Jugosllavisë, rregullore të UNMIK-ut dhe duhej t’i administronin këto direktiva dhe vendime ekzekutive dhe e gjithë kjo duhej të transferohej në një qeveri të re potenciale dhe filluan të planifikojnë një kalim përfundimtar nën një status të ri.
“Në vitin 2006 filluam të planifikojmë një kalim përfundimtar, në një autoritet përfundimtar, nën një status të ri, kështu që filluam nga brenda,… Një skemë komplekse të menaxhimit të projektit të cilën e strukturuam në pesë seksione të ndryshme, se si do të kalonim në Kushtetutën aktuale, e cila ishte e ashtuquajtura kornizë kushtetuese nga viti 2001, si do ta menaxhonim tranzicionin e sigurisë, si do ta menaxhonim tranzicionin ligjor, shumë e rëndësishme, sepse kishim shtresa të ndryshme ligjesh që ishin realisht të vlefshme. Ne kishim ligje nga koha e ish-Jugosllavisë, kishim rregullore të UNMIK-ut dhe duhej t’i administronim këto direktiva dhe vendime ekzekutive dhe e gjithë kjo duhej të transferohej në një qeveri të re potenciale. Pastaj kemi një tranzicion teknik, pronë dhe ekonomi të administratës civile, shtet ligjor, qeverisje etj., dhe kemi pasur çështje të tjera si administrimi i pronës shtetërore etj.” shtoi ai.
Rucker u shpreh se në maj të vitit 2005 ishte një raport mbi statusin e zbatimit të standardeve. Sekretari i Përgjithshëm i Kombeve të Bashkuara, emëroi Martti Ahtisaari, ish-presidentin e Finlandës, si të dërguar të posaçëm për procesin e statusit të ardhshëm të Kosovës, së bashku me austriakun Johan, dhe më 10 nëntor 2005 Këshilli i Sigurimit mbështeti emërimin e tyre. Ekipi i parë i Unitetit ishte presidenti Rugova, kryeparlamentari Nexhat Daci, Hashim Thaçi, Veton Surroi dhe Blerim Shala.
“Në maj të vitit 2005, pati një lloj hapi të rëndësishëm në rrugën drejt një mekanizmi për zgjidhjen e çështjes së statusit, ishte një raport mbi statusin e zbatimit të standardeve nga … (emer), dhe ai arriti në përfundimin se, në fakt, tani mund të fillojmë procesin e statusit dhe sekretarit të përgjithshëm, bazuar në këtë vlerësim se UNMIK-u ka arritur atë që është e arritshme dhe … Sekretari i Përgjithshëm në Nju Jork arriti në përfundimin se tani diçka duhej bërë për të lehtësuar dhe promovuar një proces statusi. Pra, çfarë bëri ai? Sekretari i Përgjithshëm i Kombeve të Bashkuara, emëroi Martti Ahtisaari, ish-presidentin e Finlandës, si të dërguar të posaçëm për procesin e statusit të ardhshëm të Kosovës, së bashku me austriakun z. Johan, dhe më 10 nëntor 2005 Këshilli i Sigurimit mbështeti emërimin e tyre. Gjatë asaj kohe, liderët e Kosovës u takuan edhe në atë kohë ende në Shtëpinë e Presidentit Rugova në Prishtinë dhe diskutuan për planet e tyre. Dhe ata formuan atë që u quajt Ekipi i Unitetit, sepse e kishin të qartë se tani kishin nevojë për një paraqitje të bashkuar të Kosovës, kur ishte fjala për negociatat nën udhëheqjen e lehtësuesit Ahtisari. Dhe ekipi i parë i Unitetit ishte presidenti Rugova, kryeministri (emri), kryeparlamentari Nexhat Daci, Hashim Thaçi, Veton Surroi, Blerim Shala,” u shpreh Rucker.
Rucker gjithashtu ka botuar një libër “ Standarde dhe status” e cila flet se si u bë e mundur pavarësia e Kosovës.